Resimleri, fotoğrafları ve yazılarıyla Türkiye’nin toplumsal, kültürel ve sanatsal hafızasında değerli yeri olan Fikret Otyam, doğum gününde, “Gide Gide” isimli stantla anılıyor. Çankaya Belediyesi’nin geçtiğimiz yıl açtığı Fikret Otyam’ın ismini taşıyan sanat merkezinde bugün açılacak stantta 21 sanatkarın yapıtları yer alıyor. Standın danışmanlığını Döne Otyam, küratörlüğünü Yasemin Bay üstleniyor.
Yaşadığı coğrafyayı doğasıyla, insanıyla, hüznü ve mutluluğuyla anlatan Fikret Otyam, yıllar ortasında Anadolu beşerinin hayatını belgelediği yazılarını “Gide Gide” ismi altında yayımlamıştı. Başlığını Fikret Otyam’ın yazılarını bir ortaya getiren kitaplarından alan “Bitmeyen Bir Seyahat: Gide Gide / Fikret Otyam’ın Akabinde II” isimli stant, tıpkı onun üzere insanı, hayatı merkezine alan yol kıssalarını bir ortaya getiriyor. Farklı jenerasyonlardan ve yaklaşımlardan sanatkarlar, fotoğraf, yerleştirme, görüntü üzere disiplinlerde ortaya koydukları üretimleriyle, hayatın ortasından seyahatleri, bir yere varmayı, ilişkin olmayı, tabiatın mucizelerini, insanı anlatıyor.
19 Aralık 1926’da dünyaya gelen ressam Fikret Otyam, 9 Ağustos 2015 tarihinde hayata gözlerini yummuştu.
“Her vakit sahiciydi”
Sergide Ali Saltan, Alp Sime, Annette Louise Solakoğlu, Aslı Narin-Gürkan Mıhçı, Coşkun Aşar, Çağla Çağlar, Damla Sari, Deniz C. Koşar, Devin Oktar Yalkın, Eda Emirdağ, Emin Altan, Fazilet Varol, Fırat Engin, İdil Birincinin, M. Cevahir Akbaş, Oğuz Karakütük, Osman Nuri İyem, Tuba Merdeşe, Tuna Uysal, Umut Erbaş ve Yusuf Sevinçli’nin yapıtları yer alıyor.
Küratör Yasemin Bay, sergiyi şu sözlerle anlatıyor: “Fikret Otyam, büyük bir yazardı; lakin beraberinde büyük bir ressam, fotoğrafçı ve gazeteciydi. Her işi layığıyla yaptı ve hiç biri bir ötekini örtmedi. Ne yapsa sahiciydi. Zira onun zenginliği bu topraklardan geliyordu. Akademik bir eğitim almıştı lakin hep akademizme ve onun kalıplarına karşı çıkan bir fotoğraf lisanı ortaya koydu. Onun resmi tutkunun ve inancın bir kararıydu. Klâsik Türk sanatından motifler taşıyan fotoğraflarında, naif ve duygusal, içten ve gerçek bir dünya yaratmayı başardı. Tıpkı boyası, fırçası, kalemi üzere kullandı fotoğraf makinesini. yıllar boyunca karış karış gezerek haksızlığı, adaletsizliği gündeme getirdiği foto röportajlarına da içtenlik hâkimdi. Her bir fotoğraf karesiyle görülmek istenmeyen, görülmeyen gerçekleri gündeme taşıdı. Seyahatleri üzere sessizlerin lisanı olan fotoğrafları da bir sevdanın kararıydu; memlekete, beşere duyduğu sevdanın… Bu sevdanın peşi sıra, ‘Ben acılar çeken toplumun yazarıyım, fotoğrafçısıyım, ressamıyım’ diyen Fikret Otyam’ın gölgesinde, sanatçı dostlarımızla bir ortaya geliyoruz.”
Yaşadığı coğrafyayı doğasıyla, insanıyla, hüznü ve mutluluğuyla anlatan Fikret Otyam, yıllar ortasında Anadolu beşerinin hayatını belgelediği yazılarını “Gide Gide” ismi altında yayımlamıştı. Başlığını Fikret Otyam’ın yazılarını bir ortaya getiren kitaplarından alan “Bitmeyen Bir Seyahat: Gide Gide / Fikret Otyam’ın Akabinde II” isimli stant, tıpkı onun üzere insanı, hayatı merkezine alan yol kıssalarını bir ortaya getiriyor. Farklı jenerasyonlardan ve yaklaşımlardan sanatkarlar, fotoğraf, yerleştirme, görüntü üzere disiplinlerde ortaya koydukları üretimleriyle, hayatın ortasından seyahatleri, bir yere varmayı, ilişkin olmayı, tabiatın mucizelerini, insanı anlatıyor.
19 Aralık 1926’da dünyaya gelen ressam Fikret Otyam, 9 Ağustos 2015 tarihinde hayata gözlerini yummuştu.
“Her vakit sahiciydi”
Sergide Ali Saltan, Alp Sime, Annette Louise Solakoğlu, Aslı Narin-Gürkan Mıhçı, Coşkun Aşar, Çağla Çağlar, Damla Sari, Deniz C. Koşar, Devin Oktar Yalkın, Eda Emirdağ, Emin Altan, Fazilet Varol, Fırat Engin, İdil Birincinin, M. Cevahir Akbaş, Oğuz Karakütük, Osman Nuri İyem, Tuba Merdeşe, Tuna Uysal, Umut Erbaş ve Yusuf Sevinçli’nin yapıtları yer alıyor.
Küratör Yasemin Bay, sergiyi şu sözlerle anlatıyor: “Fikret Otyam, büyük bir yazardı; lakin beraberinde büyük bir ressam, fotoğrafçı ve gazeteciydi. Her işi layığıyla yaptı ve hiç biri bir ötekini örtmedi. Ne yapsa sahiciydi. Zira onun zenginliği bu topraklardan geliyordu. Akademik bir eğitim almıştı lakin hep akademizme ve onun kalıplarına karşı çıkan bir fotoğraf lisanı ortaya koydu. Onun resmi tutkunun ve inancın bir kararıydu. Klâsik Türk sanatından motifler taşıyan fotoğraflarında, naif ve duygusal, içten ve gerçek bir dünya yaratmayı başardı. Tıpkı boyası, fırçası, kalemi üzere kullandı fotoğraf makinesini. yıllar boyunca karış karış gezerek haksızlığı, adaletsizliği gündeme getirdiği foto röportajlarına da içtenlik hâkimdi. Her bir fotoğraf karesiyle görülmek istenmeyen, görülmeyen gerçekleri gündeme taşıdı. Seyahatleri üzere sessizlerin lisanı olan fotoğrafları da bir sevdanın kararıydu; memlekete, beşere duyduğu sevdanın… Bu sevdanın peşi sıra, ‘Ben acılar çeken toplumun yazarıyım, fotoğrafçısıyım, ressamıyım’ diyen Fikret Otyam’ın gölgesinde, sanatçı dostlarımızla bir ortaya geliyoruz.”