SERAY ŞAHİNLER- İş Sanat vefa stantlarına Saim Bugay ile devam ediyor… Kibele Sanat Galerisi’nde düzenlenen “Heykelin Sözü” isimli stant vefatının 15. yılında Türk heykelinin özel ismi Saim Bugay’ı anıyor. Stant, epeyce istikametli bir sanatçı olan Bugay’ın ahşap, metal, döküm, tel üzere malzemelerden tasarlanan kuklalar, maskeler, el aletleri, oyuncak, biblo üzere farklı çeşitte yapıtlarından bir seçki. Kâğıt üzerine desenler, silikon çalışmalar ve heykeller daha evvel Saim Bugay ile tanışmamış olanlar için onun ömrünü ve sanatını yansıtan bir rehber niteliğinde.
1934 yılında dünyaya gelen Bugay, aslında biroldukça çağdaşı üzere, rastgele bir şeyi manaya ve anlatma gayretinde değil. Onun heykelde yaptığı bir yürüyüş, bir arayış uğraşı. Bir heykeli anlamak ve anlatmak için halden öteki bir şeye ihtiyaç olmaması gerektiğini savunan Bugay, heykellerine isim bile koymaktan geri durmuş, altına iliştirilen metinlerin, yapılacak açıklamaların, heykelin başarısızlığına işaret ettiğini söylemiş. “Öyle bir heykel yapacaksın ki onu ben anlayacağım, altına yazmayacaksın!” diyen sanatkarın manifestosuna uygun olarak stantta hiç bir yapıtın altına bilgi notu düşülmemiş. Emre Zeytinoğlu’nun sergileme sistemiyle bir Bugay panoramasıyla karşı karşıyayız.
Telle örülmüş bir çocuk heykeli, mekanik çağrışımları andıran uzuvlar, bir ortaya toplanmış onlarca el, eşek heykelleri, masklar, kuklalar… Bugay’ın sözcüsü işte bu heykeller. Sergide yer alan her bir heykel kendi kederini anlatıyor, kendi kelamını söylüyor. “Heykelin Sözü” standı, başrolünde heykellerin olduğu kadar Saim Bugay’ın da olduğu bir sahne. Onun dirençli, dik, politik ve mizahi tarafını de yansıtıyor. “Metin Deniz Kukla Serisi”, “Aziz Nesin” heykelcikleri de bu öykünün ortaklarından. hiç biri birbirini bütünlemiyor, tamamlamıyor. hiç bir iş yönlendirici değil. Tam da Bugay’ın sanatı üzere. “Kavramlar aslına bakarsanız soyuttur. O kavramları alıp kimsenin yapmadığı yeni bir biçimle sunabilirsen, işte bu biçimde sanatçı olmuşsun demektir” diyor Saim Bugay.
Sergiyi hazırlayan Emre Zeytinoğlu, “Saim Bugay’ın heykele yüklediği nazaranvler her geçen vakit çoğaldı. O giderek, heykelin epeyce daha fazla şeyler söyleyebilmesini, dilinin zenginleşmesini istiyor, bu yüzden de ilgisini fazlaca farklı yerlere yönlendiriyordu; takıdan kuklaya, sinemadan tiyatroya ve gölge oyununa kadar… Fakat o, hangisiyle uğraşırsa uğraşsın, sırf, heykele kazandırabileceği hareketin peşindeydi; heykeli sabit bir lafdan kurtarıp bir macera romanına dönüştürmek üzere bir tutku…” diyor.
Saim Bugay, karşılıklardan fazlaca sorularla ilgili. “Heykelin Sözü” standı de hayata dair biroldukça soruyu peşi sıra soruyor. Stant 19 Mart’a kadar İş Sanat Kibele Sanat Galerisi’nde görülebilir.
Vefatının 15. yılı
1934 yılında Mersin’de doğan Saim Bugay, 1967 yılında Devlet Hoş Sanatlar Akademisi Heykel Bölümü’nden birincilikle mezun oldu. 1969-1974 yılları içinde Fransa başta olmak üzere, İngiltere, Danimarka, Almanya, Belçika, Hollanda ve İtalya’da ahşap heykeller üzerine çalışma ve araştırmalarını sürdürdü. Sayısız stant açtığı sanat hayatını mükafatlar ile taçlandıran, 2008’de kaybettiğimiz Bugay’ın İstanbul, Ankara ve İzmir’de Devlet Fotoğraf ve Heykel Müzeleri ile TRT Koleksiyonu’nun yanı sıra bir hayli özel koleksiyonda yapıtları bulunuyor.
1934 yılında dünyaya gelen Bugay, aslında biroldukça çağdaşı üzere, rastgele bir şeyi manaya ve anlatma gayretinde değil. Onun heykelde yaptığı bir yürüyüş, bir arayış uğraşı. Bir heykeli anlamak ve anlatmak için halden öteki bir şeye ihtiyaç olmaması gerektiğini savunan Bugay, heykellerine isim bile koymaktan geri durmuş, altına iliştirilen metinlerin, yapılacak açıklamaların, heykelin başarısızlığına işaret ettiğini söylemiş. “Öyle bir heykel yapacaksın ki onu ben anlayacağım, altına yazmayacaksın!” diyen sanatkarın manifestosuna uygun olarak stantta hiç bir yapıtın altına bilgi notu düşülmemiş. Emre Zeytinoğlu’nun sergileme sistemiyle bir Bugay panoramasıyla karşı karşıyayız.
Telle örülmüş bir çocuk heykeli, mekanik çağrışımları andıran uzuvlar, bir ortaya toplanmış onlarca el, eşek heykelleri, masklar, kuklalar… Bugay’ın sözcüsü işte bu heykeller. Sergide yer alan her bir heykel kendi kederini anlatıyor, kendi kelamını söylüyor. “Heykelin Sözü” standı, başrolünde heykellerin olduğu kadar Saim Bugay’ın da olduğu bir sahne. Onun dirençli, dik, politik ve mizahi tarafını de yansıtıyor. “Metin Deniz Kukla Serisi”, “Aziz Nesin” heykelcikleri de bu öykünün ortaklarından. hiç biri birbirini bütünlemiyor, tamamlamıyor. hiç bir iş yönlendirici değil. Tam da Bugay’ın sanatı üzere. “Kavramlar aslına bakarsanız soyuttur. O kavramları alıp kimsenin yapmadığı yeni bir biçimle sunabilirsen, işte bu biçimde sanatçı olmuşsun demektir” diyor Saim Bugay.
Sergiyi hazırlayan Emre Zeytinoğlu, “Saim Bugay’ın heykele yüklediği nazaranvler her geçen vakit çoğaldı. O giderek, heykelin epeyce daha fazla şeyler söyleyebilmesini, dilinin zenginleşmesini istiyor, bu yüzden de ilgisini fazlaca farklı yerlere yönlendiriyordu; takıdan kuklaya, sinemadan tiyatroya ve gölge oyununa kadar… Fakat o, hangisiyle uğraşırsa uğraşsın, sırf, heykele kazandırabileceği hareketin peşindeydi; heykeli sabit bir lafdan kurtarıp bir macera romanına dönüştürmek üzere bir tutku…” diyor.
Saim Bugay, karşılıklardan fazlaca sorularla ilgili. “Heykelin Sözü” standı de hayata dair biroldukça soruyu peşi sıra soruyor. Stant 19 Mart’a kadar İş Sanat Kibele Sanat Galerisi’nde görülebilir.
Vefatının 15. yılı
1934 yılında Mersin’de doğan Saim Bugay, 1967 yılında Devlet Hoş Sanatlar Akademisi Heykel Bölümü’nden birincilikle mezun oldu. 1969-1974 yılları içinde Fransa başta olmak üzere, İngiltere, Danimarka, Almanya, Belçika, Hollanda ve İtalya’da ahşap heykeller üzerine çalışma ve araştırmalarını sürdürdü. Sayısız stant açtığı sanat hayatını mükafatlar ile taçlandıran, 2008’de kaybettiğimiz Bugay’ın İstanbul, Ankara ve İzmir’de Devlet Fotoğraf ve Heykel Müzeleri ile TRT Koleksiyonu’nun yanı sıra bir hayli özel koleksiyonda yapıtları bulunuyor.