Müjde Işıl – Coğrafik olarak çok uzak düşsek de Hindistan’dan çıkan sinemaları seviyoruz. Geniş coğrafyasından gelen kadim kültürü, gelenekleri, duygusal yoğunluğu, iki sinema çıkartacak uzun mühleti, rengârenk kostümleri ve sempatik dans figürleri ile kimi vakit farklı kimi vakit de tanıdık bir çerçeve sunuyor bizlere. Farklı diyoruz zira müzik ve dansın bu kadar baskın olması bize hayli yabancı. Tanıdık diyoruz zira toplumsal ve ekonomik problemlerinden bayanlara yönelik baskıcı bakışa, çok duygusallıklarına kadar ortak noktalarımız yok değil. Sinemalarımıza Hint sinemaları pek sık uğramıyor maalesef. Hazır “Forrest Gump”ın bir daha çevrimi “Laal Singh Chaddha” perdeye gelmişken tarih sayfalarını karıştırıp kaygı edindikleriyle önplana çıkan Hint sinemalarına bakalım.
“Awaara” (1951)
Tüm dünyayı kasıp kavurduğu üzere ülkemizde de büyük hayran kitlesi edinmiş, müziği lisanlara pelesenk olmuş bir sinema klasiği. Raj Kapoor’un yönetip başrolü Nargis ile paylaştığı sinema, sınıf ayrımı ve yoksulluk üzerine odaklanarak seyirciyi tam kalbinden vuruyor; tüm dünya Hint sinemasının büyük muvaffakiyetinden konuşuyor. Sinema yalnızca duygusal kıssasıyla değil, çekim tekniğiyle de hayran bırakıyor. Lata Mangeshkar’ın müzik söylemiş olduği dokuz dakikalık düş sahnesi hâlâ unutulmaz.
“Pather Panchali” (1955)
Satyajit Ray, Hindistan’ın sinemadaki birinci memleketler arası yıldızlarından biri. Daha birinci sineması “Pather Panchali” ile 1956’da Cannes’da Altın Palmiye için yarışıp şenlik tarihinde yalnızca bu sinema için verilen En Âlâ İnsani Evrak Ödülü’nü kazanıyor. Kitap uyarlaması olan üretim, yoksul bir ailenin fakir yaşantısına odaklanıyor. Ailenin babasının bir türlü meskeni geçindirecek sistem kuramaması, sorumluluğu bayanlara yüklüyor. Ray sinemada hem yoksulluğa tıpkı vakitte cinsiyet eşitsizliğine vurgu yapıyor.
“Mother India” (1957)
Oscar’larda En Uygun Yabancı Sinema kısmında yarışan birinci Hint filmi… Oscar’ı “Le notti di Cabiria” ile Fellini aldı lakin olsun… Büyük Britanya’dan bağımsızlığını alan Hindistan’da çiftçilerin feodal sistem ve toprak sahipleri tarafınca sömürülmesinin yürek burkan kıssasını anlatıyor sinema. “Avare”den tanıdığımız Nargis, kocası tarafınca terk edilmiş üç çocuklu Radha’yı canlandırıyor. Sinemamızın epey sevdiği hem fedakâr tıpkı vakitte kuvvetli anne figürünü bu sinemada de görürüz.
“Salaam Bombay!” (1988)
Oscar’larda En Güzel Yabancı Sinema kolunda yarışan ikinci Hint filmi… Lakin bu sefer direktör koltuğunda bir bayan var: Mira Nair. Bombay sokaklarında yaşayan ve çeteler, hatalılar içinde hayatta kalmaya çalışan çocukların kıssasını anlatan sinema, sert ve gerçekçi anlatımı ile dikkat çekiyor. Sinemada sahiden sokakta yaşayan çocuklar rol alıyor.
“Lagaan” (2001)
Oscar’larda En Âlâ Yabancı Sinema kolunda aday gösterilen şimdilik son Hint sineması olan “Lagaan”, 19 YY’dan bir başkaldırış hikayesi anlatıyor. O senelerda İngiliz sömürgesi olan Hindistan’da kuraklıktan etkilenen bir köy baş başa veriyor; kriket oynayarak zalim imparatorluk yöneticilerine meydan okuyor. O sene Oscar’ı “No Man’s Land” kazanıyor.
“3 Idiots” (2009)
Yakın periyotta Aamir Khan’sız bir Hint sineması düşünülemez. Rol aldığı sinemalarda bir yandan ülkesinin geleneklerini ve kültürel zenginliğini dünyaya tekrar ve tekrar anlatırken bir yandan da bir daha ülkesinin meselelerine parmak basıp bir nevi hocalık yapmayı seviyor. “3 Idiots” onun en sevilen sinemalarından. Hindistan’ın en güzel mühendislik okulunda okuyan öğrencilere odaklanan sinema, eğitim sisteminin puan başarısı ve tek tipleştirme gayesine isyan ediyor. Bu sorun o kadar üniversal ki dünyanın farklı coğrafyalarının da bam teline basıyor.
“Pink” (2016)
Avukat Deepak, nüfuslu bir erkek ile arkadaşlarının taciz ettiği kızları savunmaktadır. Herkes nüfuslu erkek gücü karşısında bayanların her vakit haksız görüleceğine, esasen bayanların kendi iradeleriyle adamların kurallarına karşı gelemeyeceklerine yani genç kızların bu davayı kaybedeceğine emindir. Ta ki Avukat Deepak “’Hayır’ bir söz değil, bir cümledir” diyene dek… Mahkeme bölümü unutulmaz.
“Dangal” (2016)
Aamir Khan bu sefer, kız çocuklarına eşit fırsat sunulduğunda adamların başarabileceği her şeyi, hatta daha fazlasını gerçekleştirebileceği bildirisini veriyor. Sinema için aldığı kilolarla sıkça gündeme Khan, Hindistan’ın milletlerarası alanda başarılı olmuş birinci bayan güreşçileri, Geeta Phogat ve Babita Kumari’nin babasını canlandırıyor. Kızlarına sıkı disiplin uygulayan lakin erkek hükümran toplumda onların ardında da duran baba rolünde Khan, bir daha farklı coğrafyalar için sıkıntı ortağı oluyor.
“Awaara” (1951)
Tüm dünyayı kasıp kavurduğu üzere ülkemizde de büyük hayran kitlesi edinmiş, müziği lisanlara pelesenk olmuş bir sinema klasiği. Raj Kapoor’un yönetip başrolü Nargis ile paylaştığı sinema, sınıf ayrımı ve yoksulluk üzerine odaklanarak seyirciyi tam kalbinden vuruyor; tüm dünya Hint sinemasının büyük muvaffakiyetinden konuşuyor. Sinema yalnızca duygusal kıssasıyla değil, çekim tekniğiyle de hayran bırakıyor. Lata Mangeshkar’ın müzik söylemiş olduği dokuz dakikalık düş sahnesi hâlâ unutulmaz.
“Pather Panchali” (1955)
Satyajit Ray, Hindistan’ın sinemadaki birinci memleketler arası yıldızlarından biri. Daha birinci sineması “Pather Panchali” ile 1956’da Cannes’da Altın Palmiye için yarışıp şenlik tarihinde yalnızca bu sinema için verilen En Âlâ İnsani Evrak Ödülü’nü kazanıyor. Kitap uyarlaması olan üretim, yoksul bir ailenin fakir yaşantısına odaklanıyor. Ailenin babasının bir türlü meskeni geçindirecek sistem kuramaması, sorumluluğu bayanlara yüklüyor. Ray sinemada hem yoksulluğa tıpkı vakitte cinsiyet eşitsizliğine vurgu yapıyor.
“Mother India” (1957)
Oscar’larda En Uygun Yabancı Sinema kısmında yarışan birinci Hint filmi… Oscar’ı “Le notti di Cabiria” ile Fellini aldı lakin olsun… Büyük Britanya’dan bağımsızlığını alan Hindistan’da çiftçilerin feodal sistem ve toprak sahipleri tarafınca sömürülmesinin yürek burkan kıssasını anlatıyor sinema. “Avare”den tanıdığımız Nargis, kocası tarafınca terk edilmiş üç çocuklu Radha’yı canlandırıyor. Sinemamızın epey sevdiği hem fedakâr tıpkı vakitte kuvvetli anne figürünü bu sinemada de görürüz.
“Salaam Bombay!” (1988)
Oscar’larda En Güzel Yabancı Sinema kolunda yarışan ikinci Hint filmi… Lakin bu sefer direktör koltuğunda bir bayan var: Mira Nair. Bombay sokaklarında yaşayan ve çeteler, hatalılar içinde hayatta kalmaya çalışan çocukların kıssasını anlatan sinema, sert ve gerçekçi anlatımı ile dikkat çekiyor. Sinemada sahiden sokakta yaşayan çocuklar rol alıyor.
“Lagaan” (2001)
Oscar’larda En Âlâ Yabancı Sinema kolunda aday gösterilen şimdilik son Hint sineması olan “Lagaan”, 19 YY’dan bir başkaldırış hikayesi anlatıyor. O senelerda İngiliz sömürgesi olan Hindistan’da kuraklıktan etkilenen bir köy baş başa veriyor; kriket oynayarak zalim imparatorluk yöneticilerine meydan okuyor. O sene Oscar’ı “No Man’s Land” kazanıyor.
“3 Idiots” (2009)
Yakın periyotta Aamir Khan’sız bir Hint sineması düşünülemez. Rol aldığı sinemalarda bir yandan ülkesinin geleneklerini ve kültürel zenginliğini dünyaya tekrar ve tekrar anlatırken bir yandan da bir daha ülkesinin meselelerine parmak basıp bir nevi hocalık yapmayı seviyor. “3 Idiots” onun en sevilen sinemalarından. Hindistan’ın en güzel mühendislik okulunda okuyan öğrencilere odaklanan sinema, eğitim sisteminin puan başarısı ve tek tipleştirme gayesine isyan ediyor. Bu sorun o kadar üniversal ki dünyanın farklı coğrafyalarının da bam teline basıyor.
“Pink” (2016)
Avukat Deepak, nüfuslu bir erkek ile arkadaşlarının taciz ettiği kızları savunmaktadır. Herkes nüfuslu erkek gücü karşısında bayanların her vakit haksız görüleceğine, esasen bayanların kendi iradeleriyle adamların kurallarına karşı gelemeyeceklerine yani genç kızların bu davayı kaybedeceğine emindir. Ta ki Avukat Deepak “’Hayır’ bir söz değil, bir cümledir” diyene dek… Mahkeme bölümü unutulmaz.
“Dangal” (2016)
Aamir Khan bu sefer, kız çocuklarına eşit fırsat sunulduğunda adamların başarabileceği her şeyi, hatta daha fazlasını gerçekleştirebileceği bildirisini veriyor. Sinema için aldığı kilolarla sıkça gündeme Khan, Hindistan’ın milletlerarası alanda başarılı olmuş birinci bayan güreşçileri, Geeta Phogat ve Babita Kumari’nin babasını canlandırıyor. Kızlarına sıkı disiplin uygulayan lakin erkek hükümran toplumda onların ardında da duran baba rolünde Khan, bir daha farklı coğrafyalar için sıkıntı ortağı oluyor.